روکشها:

زمانیکه سنج دندانها به علت پوسیدگی وسیع و یا عصب کشی و ترمیم های وسیع، ضعیف می شوند و مستعد شکستن وآسیب های بیشتر در آینده هستند از روکش استفاده می شود. روکش تماما دندان را در بر می گیرد و مانع از شکستن و آسیب های بعدی می شود.

این تفکر که  دندان سالم را برای جلوگیری از پوسیدگی و آسیب بیشتر می توان روکش کرد کاملا تفکر اشتباهی است چون هیچ سنجی مثل سنج مینا و عاج سالم در برابر صدمات مقاوم نیست.

انواع روکش-ها:
روکشها به طور کلی به دو دسته تقسیم میشوند
روکشها بالایه داخلی فلزی (pfm)
پوششی کاسه مانند که دندان را کاملا در بر میگیرد و داخل آن لایهای از فلز وجود دارد که به علت عبور نور از دندان حالت غیر طبیعیتری دارند و همچنین به علت دارا بودن دو لایه فلزی و سرامیک نیاز به تراش بیشتری از دندان اصلی وجود دارد.
روکش تمام سرامیک:
این روکشها نسل جدیدی از روکشها هستند که زیر لایه فلزی ندارند و به همین دلیل نور از آن عبور میکند (بر خلاف) و نمای بسیار زیباتر و طبیعیتر خواهند داشت. و چون یک لایه هستند نیاز به تراش ؟؟؟ از دندان اصلی وجود دارد و آسیب کمتری به بافت اصلی دندان وارد می شود.
و به علت نبود لایه فلزی در لبه روکشها، حتی سالها بعد از درمان نیز، خط سیاه رنگی در لبه لثه ایجاد نخواهد کرد در نتیجه زیبایی کاملا ماندگاری خواهد داشت و همچنین به علت نوع باند و چسبها بیشتر ؟؟؟ این نوع روکشها با دندان یکپارچگی بسیار بیشتری با دندان خواهد داشت.

بریج تمام سرامیک

(جایگزینی دندان از دست رفته)
در مواردی که دندان کشیده شده باشه و یا به هر علتی وجود نداشته باشد. میتوان از دندانهای جلو و عقب فضای بی دندانی به عنوان پایه استفاده کرده و روکش 3 تایی متصل بهم در این فضا قرار داد. و اصطلاحا پل یا بریج روی دندان ساخته میشود. این درمان ترجیحا در مواردی ساخته میشود که دندانهای پایه دچار پوسیدگی وسیع باشند یا عصب کشی شده باشند و یا به هر دلیلی آسیبی دیده باشند که در جریان این درمان بعنی پل گذاشتن روی دو دندان عملا هم پایه روکش هم میشوند و هم فضای بی دندانی پر میشود.
در مواردی که دندانها دو طرف فضا بی دندانی کاملا سالم باشند و ترجیحا نباید زیر روکش قرار بگیرند و بهترین درمان برای پر کردن فضای خالی انجام ایمپلنت است.