ارتودنسی

ارتودنسی:
در موارد خاصی از بهم ریختگی و بی نظمی دندانها تنها را درمان ارتودنسی خواهد بود و امکان انجام لمینت و کامپوزیت به هیچ وجه روش درمان درست نیست و به آن معنی که حتی اگر کامپوزیت و لمینت عملی باشند درمان انتخابی ارتودنسی خواهد بود.
در موارد بهم ریختگی شدید دندانها، یا دندانهای نیش بیرون زده و یا دندانهای نیش بالاتر از دندانهای دیگر قرار دارند و یا ناهنجاری ها فکی و یا اورلپ های شدید و روی هم آمدن زیاد دندانها و یا فاصله بیشتر از 4 میلیمتر دندانها و یا  در سنین پایین امکان انجام درمانهای کامپوزیت و لمینت به هیچ وجه مجاز نیست و درمان انتخابی 100% ارتودنسی است.

در روشهای معمول ارتودنسی روی هر دندان براکت گذاری میشود (نگینهای مخصوص ارتودنسی) و دندانها به وسیله سیم و کشهای مخصوص به مرور زمان به جایگاه درست خود منتقل میشوند.
در صورتی که شکل و آناتومی تک تک دندانها، فارغ از جایگاه قرارگیری دندان زیبا و استاندارد باشد یعنی نیازی به اصلاح فرم تک تک دندانها نداشته باشیم، بهترین درمان ارتودنسی خواهد بود. اما اگر شکل و دندانها نازیبا باشند به طور مثال ریزتر از حالت معمول باشند بعد از انجام ارتودنسی و منظم کردن، دندانها حالت تورفته و رو به داخل خواهند داشت که اصلا نمای زیبایی به لبخند نخواهد داد، در این موارد باید سایز دندانها با درمانهای زیبای درشتتر شوند و ارجحیت با درمانهای کامپوزیت و لمینت خواهد بود و نه ارتودنسی.

بنابراین اگر شکل و آناتومی دندانها مناست نباشد و یا پوسیدگیهای متعدد در دندانها وجود داشته باشد درمان انتخابی کامپوزیت و لمینت خواهد بود.
در گذشته درمانهای ارتودنسی فقط با براکتهای فلزی رنگ انجام میگرفت اما به علت نمای نازیبا و عدم امان حضور در اجتماع برای سنین بالاتر با براکتهای فلزی متدهای جدید ارتودنسی به شکل ارتودنسی نامرئی یا سرامیکی و نامرئی طراحی شده اند.
این نوع براکتها کاملا همرنگ دندان بوده و در نهایت بعد از انجام ارتودنسی فقط سیم نازک نقره ای روی دندان وجود خواهد داشت و تقریبا از فاصله 3-4 متری نمای ارتودنسی رو دندان مشخص نخواهد بود.